दीपावलिः - Diwali - दीपावली, दिवाली पर संस्कृत निबंध - ( Sanskrit Essay on Diwali )

“Diwali also popularly known as “Deepavali” is one of the most auspicious festivals of Hindus residing in India or across the globe. The festival is celebrated with great fervour and enthusiasm by people throughout the world. Although it’s considered a Hindu festival, but people from different communities celebrate the bright festival by bursting crackers and fireworks.

According to Hindus, Diwali is a festival which commemorates the return of Lord Ram to Ayodhya along with his wife Sita, brother Lakshman and ardent devotee Hanuman after defeating the demon king Ravan. This religious festival signifies the victory of good over evil and the triumph of light over darkness.

Diwali is often referred to as “Festival of Lights”. People light earthen oil lamps and decorate their houses with lights of different colours and sizes which glitter at their entrances and fences that makes for a mesmerizing view. Kids love bursting crackers and different fireworks like sparklers, rockets, flower pots, fountains, peony fireworks, etc.

On this auspicious occasion, Goddess Lakshmi is worshipped by Hindus as merchants open new account books on Diwali. Furthermore, people believe that this beautiful festival brings wealth, prosperity and success to all. People also buy new clothes for themselves and look forward to exchanging gifts with their family, friends and relatives during the festival.”

We hope the above essay for Diwali festival English proves beneficial for young learners who wish to compose an essay on this topic. We have made a modest attempt from our end to justify the essence of the auspicious Diwali festival in the essay given above. Kids can pick some ideas from this sample essay on Diwali and draft a few lines and learn how to frame sentences and enhance their English writing skills simultaneously.

दीपावलिः - Diwali

दीपावलिः भारतवर्षस्य एकः महान् उत्सवः अस्त्ति ।
दीपावलि इत्युक्ते दीपानाम् आवलिः ।
अयम् उत्सवः कार्तिकमासास्य अमावस्यायां भवति ।
कार्त्तिकमासस्य कृष्णपक्षस्य त्रयोदशीत: आरभ्य कार्त्तिकशुद्धद्वितीयापर्यन्तं ५ दिनानि यावत् आचर्यते एतत् पर्व ।
सायंकाले सर्वे जनाः दीपानां मालाः प्रज्वालयन्ति ।
दीपानां प्रकाशः अन्धकारम् अपनयति ।
एतत्पर्वावसरे गृहे, देवालये, आश्रमे, मठे, नदीतीरे, समुद्रतीरे एवं सर्वत्रापि दीपान् ज्वालयन्ति ।
प्रतिगृहं पुरत: आकाशदीप: प्रज्वाल्यते ।
दीपानां प्रकाशेन सह स्फोटकानाम् अपि प्रकाश: भवति ।
पुरुषाः स्त्रियः बालकाः बालिकाः च नूतनानि वस्त्राणि धारयन्ति आपणानां च शोभां द्रष्टुं गच्छन्ति ।
रात्रौ जनाः लक्ष्मीं पूजयन्ति मिष्टान्नानि च भक्षयन्ति ।
सर्वे जनाः स्वगृहाणि स्वच्छानि कुर्वन्ति, सुधया लिम्पन्ति सुन्दरैः च चित्रैः भूषयन्ति ।
ते स्वमित्रेभ्यः बन्धुभ्यः च मिष्टान्नानि प्रेषयन्ति ।
बालकाः बालिकाः च क्रीडनकानां मिष्टान्नानां स्फोटकपदार्थानां च क्रयणं कुर्वन्ति ।
अस्मिन् दिवसे सर्वेषु विद्यालयेषु कार्यालयेषु च अवकाशः भवति ।
भारतीयाः इमम् उत्सवम् प्रतिवर्षं सोल्लासं समायोजयन्ति ।
एवं सर्वरीत्या अपि एतत् पर्व दीपमयं भवति ।
अस्य पर्वण: दीपालिका, दीपोत्सव:, सुखरात्रि:, सुखसुप्तिका, यक्षरात्रि:, कौमुदीमहोत्सव: इत्यादीनि नामानि अपि सन्ति ।
अस्मिन्नवसरे न केवलं देवेभ्य: अपि तु मनुष्येभ्य: प्राणिभ्य: अपि दीपारतिं कुर्वन्ति ।

CLICK HERE FOR SANSKRIT ESSAY LIST